Een man loopt samen met zijn echtgenote over het voetpad in de binnenstad van Amsterdam. Op enig moment passeren zij een huis waar men bezig is met een verhuizing. Een van de verhuizers laat vanaf het dakterras een aantal isolatieplaten naar beneden vallen. De andere verhuizer die beneden op het voetpad stond, diende deze platen op te vangen. De platen waren circa 1 x 1,5 meter hoog.
Het ongeval
De verhuizer die op het voetpad stond en de isolatieplaat wilde opvangen, greep mis. De isolatieplaat is vervolgens op het hoofd van de voetganger terecht gekomen. De voetganger heeft daardoor een bloedende hoofdwond opgelopen.
Schadevergoeding
De voetganger heeft de verhuizers aansprakelijk gesteld voor zijn schade. Buiten rechte zijn zij niet tot een oplossing gekomen waarna de voetganger een gerechtelijke procedure is gestart.
De voetganger vordert een verklaring voor recht dat de verhuizer jegens hem aansprakelijk is voor de schade als gevolg van het voorval.
Oordeel van de rechtbank
De rechtbank moet beoordelen of de verhuizer onrechtmatig heeft gehandeld. De rechtbank doet dit door middel van toepassing van de zogenaamde Kelderluik-criteria.
De Kelderluik-criteria:
- Hoe waarschijnlijk kan de niet-inachtneming van de vereiste oplettendheid en voorzichtigheid worden geacht?
- Hoe groot is de kans dat daaruit ongevallen ontstaan?
- Hoe ernstig kunnen de gevolgen zijn?
- Hoe bezwaarlijk zijn de te nemen veiligheidsmaatregelen?
In de onderhavige zaak staat vast dat de verhuizer van tenminste 2 meter hoogte de isolatieplaat naar beneden liet vallen. Deze platen waren van hout en dus niet zacht. Daaruit volgt dat het een gevaarzettende handeling was. Daarnaast heeft het zich afgespeeld in de binnenstad van Amsterdam, boven een voetpad, waar midden op de dag, veel voetgangers lopen. De kans dat passanten langs de huizen zouden lopen zonder naar boven te kijken was groot.
Ook in de binnenstad van Amsterdam zijn werkzaamheden op dakterrassen niet zo gebruikelijk dat een ieder daarop steeds bedacht is. Dat de platen passanten zouden kunnen raken was zonder meer voorzienbaar. Dat gevaar kon in redelijkheid als aanzienlijk worden ingeschat. De verhuizers hebben geen voorzorgsmaatregelen getroffen.
Onrechtmatige daad
Op basis van de Kelderluik-criteria heeft de rechtbank geoordeeld dat de verhuizer voor 75% aansprakelijk is voor de schade van de voetganger. Voor de overige 25% blijft de schade voor rekening van de voetganger op basis van eigen schuld van artikel 6:101 Burgerlijk Wetboek.
De eigen schuld van de voetganger acht de rechtbank gelegen in het feit dat hij met zijn hoofd voorovergebogen heeft gelopen en dat hij langs de huizen is gelopen en niet langs een andere route.
Hoger beroep
De voetganger is het niet eens met het percentage eigen schuld en gaat in hoger beroep tegen de uitspraak van de rechtbank.
Eigen schuld?
Wat betreft de eigen schuld stelt het hof voorop dat voor het aannemen van eigen schuld in de zin van art. 6:101 Burgerlijk Wetboek noodzakelijk is dat de voetganger zich anders heeft gedragen dan van hem, in de gegeven omstandigheden, rechtens gevergd mocht worden, en dat dat gedrag aan het ontstaan van de schade heeft bijgedragen.
Het hof is van oordeel dat het gebruikelijk is om met het hoofd voorovergebogen langs de huizen te lopen. Ook op een trottoir middenin Amsterdam vormt dat geen onzorgvuldig of onoplettend gedrag. Het hof acht dat er geen sprake is van eigen schuld van de voetganger.
Aansprakelijkheid volledige schade
Het hof vernietigt het vonnis van de rechtbank. De verhuizer is aansprakelijk voor de volledige schade van de voetganger.
Letselschade advocaat
Meer weten over aansprakelijkheid en schadevergoeding bij letselschade door fout van een ander? Neem vrijblijvend contact op met een letselschade advocaat van Utrecht Letselschade Advies.
Gerechtshof Amsterdam, 29 september 2015, ECLI:NL:GHAMS:2015:4021
