De rechtbank Den Haag heeft recentelijk geoordeeld over de zaak van een 50-jarige werknemer met tinnitus. In deze zaak wordt ingegaan op de soms ernstige gevolgen van gehoorschade en de verantwoordelijkheid van de werkgever op dit gebied.
De werknemer was van 1986 – 2010 in dienst van het bedrijf Bakkersland. Tot november 2006, dus ruim 20 jaar lang, heeft werknemer geen gehoorbescherming gedragen.
Tinnitus en oorsuizen
In januari 2000 ging de werknemer voor het eerst naar zijn huisarts met klachten in verband met oorsuizen. Er was sprake van hoofdpijnklachten, slaapproblemen door de ploegendienst en oorsuizen. Medio 2005 uitte de werknemer richting zijn huisarts opnieuw klachten van hoofdpijn, oorsuizen en duizeligheid. Hij consulteerde tevens een KNO-arts.
In de jaren daarna bezoekt betrokkene nog meerdere malen de huisarts en een KNO arts. Uit een audiogram, afgenomen in maart 2007 concludeert de arts kort gezegd dat er sprake is van tinnitus mogelijk veroorzaakt door lawaaischade. Deze conclusie wordt in 2008 bevestigd door een audioloog die lawaaidoofheid vaststelt.
In augustus 2008 heeft werknemer zich arbeidsongeschikt gemeld. Hij wordt na 2 jaar ziekte volledig arbeidsongeschikt verklaard. De arbeidsovereenkomst wordt beëindigd.
Causaal verband
De werknemer schakelt Bureau Beroepsziekten in van het FNV en bij brief van 8 september 2011 is aan Bakkersland kenbaar gemaakt dat onderzocht werd of er sprake was van een mogelijk causaal verband tussen de arbeidsomstandigheden en de gezondheidsschade van werknemer.
De medisch adviseur van de FNV concludeert dat de risico-inventarisaties en bevindingen van de arbeidsinspectie wijzen op een duidelijke blootstelling aan lawaai. De gehoorbeschadiging bij betrokkene vertoont een typische lawaaibeschadiging aan beide kanten.
De invaliderende tinnitus wordt door specialisten geduid als een gevolg van de gehoorbeschadiging. Onderliggende ziektebeelden voor de gehoorbeschadiging of de tinnitus bij betrokkene zijn niet gevonden. Op basis van de registratierichtlijnen van het NCVB wordt de gehoorbeschadiging en de tinnitus bij betrokkene aangemerkt als een beroepsziekte.
Aansprakelijkheid
Bij brief van 12 april 2012 heeft werknemer Bakkersland aansprakelijk gesteld. De werknemer vordert een schadevergoeding op grond van artikel 7:658 BW vanwege de gehoorschade die hij heeft opgelopen tijdens de uitoefening van zijn werk. Bakkersland heeft niet voldaan aan haar zorgverplichting.
Bakkersland wijst de aansprakelijkheid af.
De verjaring
Bakkersland stelt dat de vorderingen van werknemer zijn verjaard. Zij voert daartoe aan dat werknemer al vanaf 2000 bekend was met klachten van oorsuizen. De werknemer kon toen al weten, maar in ieder geval vanaf 2007, dat zijn klachten werden veroorzaakt door lawaai op het werk.
De werknemer heeft dit betwist en heeft aangevoerd dat hij pas zekerheid kreeg over de oorzaak van zijn gehoorklachten nadat BBZ FNV een onderzoek had ingesteld. Pas in september 2011 raakte hij op de hoogte van de grensoverschrijdende geluidsblootstelling bij Bakkersland, zodat hij toen pas bekend werd met de aansprakelijke partij.
Op grond van artikel 3:310 lid 1 BW verjaart een rechtsvordering tot vergoeding van schade door verloop van vijf jaren na de aanvang van de dag, volgende op die waarop de benadeelde zowel met de schade als met de daarvoor aansprakelijke persoon bekend is geworden. De verjaringstermijn begint pas te lopen op de dag na die waarop de benadeelde daadwerkelijk in staat is een rechtsvordering tot vergoeding van de door hem geleden schade in te stellen.
De vraag is dus of werknemer vóór 2007 daadwerkelijk bekend was met de schade en de daarvoor aansprakelijke persoon. De rechtbank meent dat dit niet zo is. Het beroep op verjaring wordt daarom verworpen. Maar is de werkgever ook aansprakelijk?
Werkgever aansprakelijk?
Uit artikel 7:658 lid 1 BW volgt dat eerst moet komen vast te staan dat de werknemer tijdens zijn werkzaamheden bloot heeft gestaan aan lawaai dat de toegestane normen overschreed. Ook moet aannemelijk zijn geworden dat zijn gezondheidsschade daardoor is veroorzaakt. Daarna komt aan de orde de vraag of Bakkersland voldoende maatregelen heeft getroffen.
Het staat vast dat werknemer lijdt aan gehoorverlies. Beoordeeld moet worden of er een causaal verband is tussen de werkzaamheden van werknemer en de gehoorschade. Werknemer heeft in dit kader, onbetwist, gesteld dat hij bij zijn werkzaamheden in het magazijn gedurende zijn gehele dienst was blootgesteld aan meerdere lawaaibronnen, afkomstig van snij-, zuig- en inpakmachines, een lopende band, een vriestoren en een regelmatig afgaand alarm.
Hij heeft bij zijn werkzaamheden geen gehoorbescherming gedragen tot november 2006. Verder zijn door de Arbeidsinspectie overtredingen van de toepasselijke normen geconstateerd en blijkt uit een RI&E van 2001 dat er nog sprake is van overschrijdingen van de geluidsnomen.
De werknemer heeft hiermee voldoende aannemelijk gemaakt dat hij de gehoorschade tijdens zijn werkzaamheden voor Bakkersland heeft opgelopen.
Zorgplicht
Vervolgens dient te worden beoordeeld of Bakkersland die maatregelen heeft getroffen die redelijkerwijs nodig zijn om te voorkomen dat de werknemer in de uitoefening van zijn werkzaamheden schade lijdt. Het rapport ‘Oriënterende metingen Bakkerij Veenman Wateringen” van januari 1998 vermeldt dat geluidsniveaus boven de 80 dB(A) schadelijk worden geacht voor de gezondheid en dat de werkgever bij een dergelijk niveau gehoorbeschermingsmiddelen moet aanbieden. Deze niveaus werden bij Bakkersland overschreden. Bakkerland voert geen bewijs aan dat zij aan haar zorgplicht heeft voldaan.
Conclusie
Het voorgaande leidt tot de slotsom dat werknemer in de uitoefening van zijn werkzaamheden voor Bakkersland gehoorschade heeft opgelopen en dat Bakkersland is tekort geschoten in de nakoming van haar zorgplicht op grond van artikel 7:658 BW. Wegens schending van die zorgplicht is Bakkersland aansprakelijk voor de schade die werknemer daardoor heeft geleden.
Meer informatie over tinnitus, oorsuizen of een gehoorbeschadiging door arbeidsomstandigheden? Neem contact op met een letselschade advocaat van Utrecht Letselschade Advies.
Rechtbank Den Haag, 03-02-2016, ECLI:NL:RBDHA:2016:921
