Het doel van een medische expertise is inzicht krijgen in de aansprakelijkheid of de omvang van de geleden schade van een cliënt. Een expertise kan duidelijkheid bieden over bijvoorbeeld het behandeladvies, de re-integratie mogelijkheden, de aard en de ernst van het letsel en de beperkingen en de context van de beperkingen.
De werkwijze bij een medische expertise
Een expertise kan alleen worden uitgevoerd op verzoek van derden. Dit kan dus de advocaat zijn, maar ook een bedrijfsarts of medisch adviseur.
Het verdient de voorkeur dat de medische expertise plaatsvindt op verzoek van beide partijen (dus zowel door de medisch adviseur van de verzekeraar als door de medisch adviseur van het slachtoffer). Een gezamenlijke medische expertise heeft vrijwel dezelfde bewijskracht als een medische expertise in opdracht van de rechtbank.
Wanneer men gezamenlijk tot een medische expertise besluit, is het in die zin waardevoller dan een eenzijdig tot stand gekomen medische expertise (Vgl. Hof Amsterdam 16 maart 2010, LJN: BM 9228).
De IWMD- vraagstelling
Wanneer partijen gezamenlijk tot een medische expertise besluiten, overleggen zij over de te benoemen deskundige, de vraagstelling en de medische informatie die ze aan de deskundige tonen. Het tot stand gekomen deskundigenbericht is in principe beschikbaar voor beide partijen (HR 22 februari 2008, LJN: BB 3676 en BB 5626, RvdW 2008, 256 en 261).
Het verdient aanbeveling om bij het formuleren van de vraagstelling aan te sluiten bij ‘IWMD-vraagstelling: Vraagstelling Causaal verband bij ongeval’. Deze vraagstelling is opgesteld door de Interdisciplinaire Werkgroep Medisch Deskundigen (IWMD) van de Vrije Universiteit te Amsterdam.
De vraagstelling is speciaal gemaakt voor de beoordeling van het causaal verband bij een ongeval. Onder vermogensschade wordt bijvoorbeeld verstaan de kosten voor de genezing
Vraagstelling medische expertise
Bij het formuleren van een goede vraagstelling spelen diverse aspecten een rol. Belangrijk is dat vermeden wordt om de deskundige rechtstreeks te vragen in hoeverre de klachten en beperkingen als ‘ongevalsgevolg’ zijn aan te merken. Artsen en juristen kennen vanuit hun vakgebied namelijk een andere betekenis toe aan de term causaliteit (en dus de vraag of er sprake is van ongevalsgevolg).[1]
Een arts kijkt natuurwetenschappelijk naar het causaal verband, terwijl de jurist deze vraag normatief bekijkt. De jurist beoordeelt of voldaan is aan de bewijslast ten aanzien van het causaal verband, gelet op de aard en ernst van het letsel en de mate van het onzorgvuldig handelen van de aansprakelijk gestelde partij.
Uitsluitend het gevolg van het ongeval of een ruime toerekening
De formulering of de klachten ‘uitsluitend’ het gevolg van het ongeval zijn, is een vraag voor een medische expertise in het kader van een ongevallen- of arbeidsongeschiktheidsverzekering. Deze verzekeringen bieden krachtens de polisvoorwaarden doorgaans slechts dekking voor rechtstreekse en uitsluitende gevolgen van een ongeval of ziekte.
Voor een medische expertise naar de omvang van het letsel is deze vraag niet geschikt. Bij letselschade zaken heeft de Hoge Raad immers bepaald dat een ruime toerekening dient plaats te vinden.[2] Niet alleen de rechtstreekse maar ook de gevolgen die buiten de lijn van de normale verwachting liggen, komen voor rekening van de veroorzaker. Een ruime formulering van de causaliteitsvraag is dan geboden.
Andere oorzaken
De vraag of er ook andere oorzaken zijn, zoals karakterstructuur en werkomstandigheden, is in beginsel irrelevant. In dit soort situaties dient onderscheid te worden gemaakt tussen predisposities en preëxistente factoren.
Wanneer het slachtoffer voldoende heeft bijgedragen aan zijn herstel, wordt de persoonlijke predispositie van het slachtoffer buiten beschouwing gelaten bij de beoordeling van de causaliteitsvraag.
Voor de causaliteitsvraag moet de expertise arts gevraagd worden de hypothetisch situatie zonder ongeval zoveel mogelijk in kaart te brengen. Om de schade te bepalen is het van belang de situatie met ongeval te vergelijken met de situatie zonder, waarbij de predispositie (de expertise arts zich kan uitlaten over de verwachting/ kans of en wanneer iemand door reeds bestaande klachten bijvoorbeeld tot uitval zouden leiden) kan worden meegenomen.[3]
Meer informatie over een medische expertise?
Wilt u meer weten over een medische expertise? Neem contact op met een ervaren letselschade advocaat van Utrecht Letselschade Advies. Vrijblijvend vertellen wij u graag meer over uw specifieke situatie.
[1] Rb Zwolle 24 maart 2004, NJF 2004, 387.
[2] HR 4 november 1988, NJ 1989, 751 (ABP/Van Stuyvenberg).
[3] A.J. Akkermans, ‘Causaliteit bij letselschade en medische expertises’, TVP 2003, pagina 93-104, Den Haag Boom Juridische Uitgevers, ISSN 1388-2066.
